Autor: Karen Wear, menedżer produktów Donaldson Torit
Dla zwiększenia żywotności filtra i oszczędności energii
Wczesne systemy odpylania stosowały pasywną filtrację w celu oddzielenia pyłu od różnych strumieni powietrza. Filtry wewnątrz kolektora stopniowo obciążają się pyłem, a wraz z upływem czasu spadek ciśnienia w medium filtracyjnym wzrastał do momentu, aż pojawiał się tak duży opór, że przepływ powietrza przez system spadał poniżej dopuszczalnego poziomu. Następnie aby przywrócić pierwotne warunki przepływu powietrza w systemie, należało wyjąć oraz usunąć media filtracyjne i zamontować czyste media filtracyjne. (Czyste filtry przywracają system do stanu niższego spadku ciśnienia).
Kluczowe udoskonalenie odpylania miało miejsce, gdy opracowano aktywne czyszczenie w celu regeneracji mediów filtracyjnych bez wyjmowania ich z kolektora. Przez lata stosowano różne metody aktywnego czyszczenia odpylaczy, w tym mechaniczne i odwróconego strumienia powietrza. Każda metoda zapewniała czyszczenie filtra z różnym powodzeniem. Celem każdej metody było usunięcie wszelkich nagromadzonych „osadów pyłu” z powierzchni filtra, zmniejszając w ten sposób spadek ciśnienia na filtrach i przedłużając żywotność filtra, a w efekcie wydłużając czas między faktycznymi wymianami mediów filtracyjnych.
Czyszczenie mechaniczne
Czyszczenie mechaniczne zostało wprowadzone na rynek już jako słabo zaawansowana technologicznie forma aktywnego czyszczenia. Czyszczenie mechaniczne polegało na wstrząsaniu lub uderzaniu filtrów w celu usunięcia nagromadzonego pyłu. Ta metoda czyszczenia pozwalała na okresowe usuwanie części nagromadzonego pyłu w celu przedłużenia żywotności filtra. Mechaniczne systemy czyszczące (rysunki 1 i 2) mogą być ręczne (tj. dźwignia ręczna lub dźwignia nożna do wstrząsania lub zginania filtrów) lub automatyczne (urządzenie napędzane silnikiem do wstrząsania lub wibrowania filtrów). Była to poprawa w stosunku do czyszczenia pasywnego, ale nadal była ograniczona pod względem skuteczności, ponieważ wymagała odcięcia przepływu powietrza przez system przed czyszczeniem. Ten schemat wyłączania kolektora sklasyfikował go jako system czyszczenia okresowego; czyszczenie miało miejsce tylko po wyłączeniu odpylacza, a wszystkie filtry były czyszczone w tym samym czasie. W związku z tym w przepływie powietrza w systemie występuje mniejszy spadek ciśnienia po czyszczeniu (wzrost przepływu powietrza), a następnie spadek ciśnienia rośnie ponownie w miarę upływu czasu (spadek przepływu powietrza). Ogólnie mówiąc, wydajność systemu czyszczenia była bardzo zależna od tego, jak często kolektor mógł być wyłączany.