Autor: John Woolever, menedżer produktów Donaldson Torit
Odpylanie za pomocą wkładów filtracyjnych z mediami plisowanymi, znanych jako wkłady, stało się w ostatnich dziesięcioleciach wszechobecnym rozwiązaniem dla wymagań dotyczących wentylacji przemysłowej. Urządzenia odpylające z wkładami można podzielić na dwie kategorie w zależności od ustawienia wkładu i sposobu przepływu powietrza w obudowie:
1) Kolektor z przepływem zstępującym z wkładami filtracyjnymi ustawionymi poziomo i wlotem powietrza zanieczyszczonego umieszczonym nad wszystkimi mediami filtracyjnymi.
2) Kolektor z przepływem krzyżowym lub z przepływem wstępującym z wkładami filtracyjnymi zawieszonymi pionowo i wlotem powietrza zanieczyszczonego umieszczonym poniżej lub z boku mediów filtracyjnych.
Niektóre podmioty obecne na rynku wentylacji przemysłowej twierdzą, że kolektor z wkładami zawieszonymi pionowo jest lepszy, i przytaczają niepotwierdzone przykłady bez poparcia danymi. Jednak wiarygodne fakty potwierdzają zalety konstrukcji kolektora z przepływem zstępującym, w tym Podręcznik wentylacji przemysłowej Amerykańskiej Konferencji Higienistów Przemysłowych (ACGIH®):
Rozdział 8.3.2 Podręcznika wentylacji przemysłowej stwierdza, że badania sponsorowane przez EPA¹ wykazały, że doskonała wydajność wynika z przepływu zanieczyszczonego powietrza w dół. Przepływ zstępujący ogranicza ponowne osadzanie się, ponieważ pomaga grawitacji w przemieszczaniu cząstek pyłu w kierunku leja.
Przed omówieniem innych czynników związanych z tym tematem warto zapoznać się z krótkim opisem początków odpylania z użyciem wkładów.
W latach siedemdziesiątych odpylacze z wkładami były pierwotnie przeznaczone do stacji filtrów workowych, które zawierały zawieszone pionowo, tekstylne worki filtracyjne z powietrzem zanieczyszczonym dopływającym do kolektora poniżej filtrów (patrz zdjęcie A). Plisowane media wkładu filtracyjnego zapewniały doskonałą skuteczność filtracji i zmniejszoną emisję w porównaniu z porównywalną tkaniną worków. Jednak odpylacz nowego rodzaju wciąż miał wiele takich samych ograniczeń, jak jego poprzednik, w tym:
- Pył usuwany z oczyszczonych filtrów nabojowych nadal należy zwalczać w dopływającym powietrzu przed osadzeniem się w zbiorniku/pojemniku. Doprowadziło to do ponownego porywania pyłu z powierzchni medium filtracyjnego, z wyższym spadkiem ciśnienia roboczego netto i krótszą żywotnością filtra.
- Czynności wymiany filtrów były czasochłonne, brudne i ogólnie nieprzyjemne, ponieważ serwisowanie filtrów nadal wymagało od operatora otwarcia komory zanieczyszczonego powietrza przez duże drzwi dostępowe.